Boekverslag 'Haar naam was Sarah'

Inleiding

Waarom heb je voor dit boek gekozen?
Ik heb voor dit boek gekozen, omdat ik het een erg mooi en ontroerend boek vind. Ook heb ik dit boek gekozen omdat ik al van kleins af aan erg geïnteresseerd ben in De Tweede Wereldoorlog en dit boek daar ook over gaat.

Wat ga je vertellen in dit boekverslag?
Ik start met de zakelijke gegevens, gevolgd door de samenvatting van 'Haar naam was Sarah'. Vervolgens geef ik mijn mening over het boek. Daarna komen de verwerkingsopdrachten en ik sluit af met de bronvermelding.

Hoofdstuk 1: Zakelijke gegevens

Titel van het boek: 'Haar naam was Sarah'.
Oorspronkelijke titel: 'Elle s'appelait Sarah'.
Naam van de auteur: Tatiana Rosnay, in het Nederlands vertaalt door Monique Eggermont en Kitty   Pouwels.
Aantal bladzijden: 331
Naam van de uitgeverij: Artemis & co, gevestigd in Amsterdam.
Jaar van uitgave: 2007

Hoofdstuk 2: Samenvatting

Parijs, 1942
Het boek gaat over Sarah Starzinski, een Joods meisje. Ze woont samen met haar ouders en haar kleine broertje Michel in Parijs. Op een dag klopt de Franse politie op de deur. Ze willen de familie meenemen. De familie doet verwarrend wat de politie zegt, behalve Michel. Sarah stopt haar kleine broertje in een kast en draait de deur op slot. Ze belooft haar broertje dat ze hem snel weer komt bevrijden.

De familie wordt samen met nog ruim 12.000 Joden opgesloten in het Velodrome d'Hiver, een grote wielrennerbaan in Parijs. Hier zitten ze dagenlang. Veel mensen overlijden al in het Vel d'Hiv, maar sommigen weten te ontsnappen. De familie wordt een paar dagen later overbracht naar Beaune de la Rolande, een werkkamp.

Aangekomen bij Beaune de la Rolande worden de vrouwen en kinderen van de mannen gescheiden. Een paar dagen daarna worden ook de vrouwen en de kinderen van elkaar gescheiden. Sarah ontmoet ik het kamp een meisje, Rachel. Ze besluiten om samen te ontsnappen. Ze werden hierbij ontdekt door een politieagent. Sarah herkent de politieagent. Hij was vroeger een politieagent in de wijk waar Sarah woonde. Uiteindelijk helpt hij de meisjes met ontsnappen.

Ze rennen door de bossen en komen uiteindelijk aan bij de boerderij van Jules en Genevieve. Rachel wordt ziek en dus laten ze een arts overkomen. Die arts bleek te heulen met de Duitser en Rachel wordt verraden. Gelukkig heeft Sarah zich verstopt tijdens zijn bezoek.

Sarah wil terug naar Parijs, naar haar broertje. Jules en Genevieve vinden dit echter geen goed idee. Uiteindelijk weet Sarah ze over te halen en vertrekken ze naar Parijs.

Wanneer Sarah bij haar oude huis terugkomt is het huis al verhuurd aan de nieuwe bewoners. Ze proberen Sarah nog tegen te houden, maar Sarah rent door. Ze rent naar de kamer waar de kast staat. Ze opent de deur en ziet haar kleine broertje Michel. Dood.

Parijs, 2002
De Amerikaanse journaliste Julia Jarmond woont in Parijs. Ze is getrouwd met de Fransman Bertrand Tézac. Samen hebben ze een dochtertje, Zoë. De moeder van Bertrand gaat naar een verpleeghuis en Julia en Bertrand willen in haar oude appartement gaan wonen. Dit moet wel verbouwd worden. Hun huwelijk gaat de laatste tijd echter niet zo goed. Julia komt al snel te weten dat een vrouw, Amelié, hier meer mee te maken heeft.

60 jaar na de razzia in 1942 geeft de hoofdredacteur de opdracht aan Julia om een artikel te schrijven over de razzia. Ze gaat informatie zoeken over de razzia op internet en krijgt informatie van twee homoseksuele vrienden. Bertrand wil het niet over de razzia en het Vel d'Hiv hebben.

Julia komt erachter dat de grootouders van Bertrand in de oorlog een appartement gehuurd, waarin Joden hadden gewoond. Ze doet meer onderzoek en ontmoet enkele personen die haar informatie geven. De familie van Bertrand vindt de zoektocht niet zo fijn.

Julia gaat verder op zoektocht. Door de Franse Jood Lévy komt ze erachter dat in het appartement wat ze nu aan het verbouwen zijn de familie Starzinski heeft gewoond. De ouders van de familie Starzinski zijn overleden in concentratiekampen. Ze komt er ook achter dat ze een dochtertje, Sarah Starzinski, hadden, maar van haar is het niet bekend of ze in de concentratiekampen omgekomen is.

Op privé-gebied is er ook veel aan de gang. Julia blijkt zwanger te zijn. Ze wil dit aan Bertrand vertellen tijdens een romantisch afspraakje. Bertrand wil het kind echter niet. Hij wil dat Julia het kind laat weghalen. Als Julia dit niet doet, zal Bertrand haar verlaten. Julia komt hierdoor onder enorme druk te staan.

Intussen komt de vader van Bertrand haar een verhaal vertellen. Hij heeft al zestig jaar lang een groot geheim met zich meegedragen. Toen hij nog maar een kleine jongen was rende er een meisje bij hem naar binnen. Sarah Starzinski. Haar broertje lag al die tijd bij hem in de kast.

Later komt Julia erachter dat de grootvader van Bertrand stiekem geld gaf aan Jules. Dit geld was bedoeld voor Sarah. Zij is hier nooit achtergekomen.

Haar problemen met Bertrand duren voort. Ze wil uiteindelijk toch abortus plegen om haar huwelijk te redden. Haar zus in Amerika vindt dit geen goed  idee.

Op 16 juli 2002 houdt Frankrijk een herdenking over het Vel d'Hiv. Op deze dag zou Julia ook haar abortus plegen. Bertrand heeft het te druk en gaat niet mee. Op het allerlaatste moment besluit Julia om geen abortus te plegen. Bertrand is hier woedend door. Hij wil dat ze weer apart gaan wonen. Dat kan Julia niets meer schelen, want ze denk dat hij een affaire heeft met zijn oudere vriendin, Amélie. Bertrand komt erachter wat er in de oorlog is gebeurd en is woest op Julia dat ze niks gezegd heeft.

Julia richt zich op haar artikel over de razzia. Het artikel wordt gepubliceerd en haar chef is apetrots. Ze heeft via via contact gehad met de kleinkinderen van Jules, Gaspard en Nicolaas. Zij weten dat Sarah in 1952 verhuisd is naar Amerika en daar getrouwd is met Richard Rainsferd.

Julia wil meteen naar Amerika. Haar dochtertje logeerde daar al bij haar zus, die het adres van Richard Rainsferd al snel gevonden heeft. Richard is al met een andere vrouw getrouwd, omdat Sarah op haar 40e is overleden tijdens een auto-ongeluk. Hij vertelt haar wel dat Sarah al wel een zoon had, William, maar die woont nu in Italië. Julia gaat direct naar Italië met Zoë.

Julia vindt William, maar die is boos en wil niks weten over zijn moeders Pools-Joodse afkomst. Hij wil geen contact meer met haar.

Julia is van slag en krijgt een bloeding. Wanneer ze bijkomt in het ziekenhuis zit Zoë naast haar. Ze moet Zoë vertellen dat ze zwanger is en dat Bertrand het kind niet wil. Zoë heeft Bertrand wel over weten halen om Julia uit het ziekenhuis te halen. Bertrand wil als de baby komt al ingetrokken zijn in het appartement.

In december krijgt de moeder van Bertrand een beroerte en de hele familie wordt bijeengeroepen. Bertrand is er niet en Julia weet dat hij bij zijn minnares is.

Dan meldt William zich bij de familie Tézac. Hij heeft een aantekeningenboekje van Sarah gevonden met een sleuteltje. Uit de aantekeningen blijkt dat Sarah zelfmoord heeft gepleegd en dat het een bewust ongeluk was.

New York, 2005
Julia is naar Amerika geëmigreerd met Zoë. Bertrand heeft gekozen voor zijn minnares, Amélie. Julia wilde niet in het appartement van Sarah wonen. Julia heeft na kerst haar tweede dochter gekregen. Julia heeft nu een vriend, Neil.

William woont ook in New York en zoekt Julia op. Dan onthult Julia de naam van haar dochtertje.

'Haar naam is Sarah.'

Hoofdstuk 3: Mening

Ik vind het boek verwarrend, meeslepend en moeilijk. Ik had niet verwacht dat ik dit boek zou lezen op deze leeftijd, maar het is ongetwijfeld een super mooi boek en ik kan het iedereen aanraden.

Ik vind het boek verwarrend, omdat in het begin van het verhaal de hoofdstukken afwisselen. Het eerste hoofdstuk gaat over Sarah, het tweede over Julia, etc. Naarmate het verhaal verdergaat blijft het bij Julia, omdat de informatie over Sarah die nodig is voor de rest van het boek gegeven is. Ook omdat er zoveel verhaallijnen in voor komen is het moeilijk om te volgen. Dit is vooral in het begin, want dan zie je de connectie nog niet van de twee verhaallijnen. Verder in het verhaal ga je het verband snappen en wordt alles een stuk duidelijker. (97)

Ik vind het boek meeslepend, omdat het boek een verhaal vertelt. Je leeft mee met Sarah en het verdriet door de dood van haar broertje. Het boek bevat zoveel verschillende emoties. Het moment van euforie als Sarah ontsnapt, het verdriet als Sarah haar broertje vindt, de woede voor de Franse politie en de nazi's. De schrijfster heeft naar mijn mening het boek zo geschreven dat je de emoties echt voelt. Je duikt als het ware in het boek en beleeft het boek uit een bepaald standpunt. Dit standpunt is voor iedereen anders en dat vind ik zo mooi aan het boek. (101)

En als laatste moeilijk. Dit boek is zeker van een hoog niveau, een boek in de volwassene-literatuur. Hierdoor had ik nog meer de drang om het boek te lezen. Een beter beoordelingswoord zou zijn zwaar, maar dit een vrij onduidelijk beoordelingswoord. Het boek is zwaar omdat het een vrij gevoelig boek is over een heftige gebeurtenis. Het is ook niet een boek wat je zo leest. Het is een boek waar je rustig de tijd voor moet nemen, Het boek leest niet luchtig. Dit viel mij tegen in het begin, maar later ben ik dit veel meer gaan waarderen. (99)

Het mooiste fragment vind ik het fragment waar Sarah terug thuis komt en haar broertje ziet.
(blz. 186/187, 'Ze bonsde op...schreeuwde om Michel.')

Ik vind dit het mooiste fragment, omdat het een heel gevoelig stuk is. Dit is ongetwijfeld het bekendste en het meest belangrijke fragment voor het hele verhaal. Dit is ook het einde van de hoofdstukken over Sarah in die tijd. Je voelt echt de emotie. Het verdriet en de wanhoop van Sarah zijn de belangrijkste gevoelens. Ik ben ook een vrij gevoelig type, dus misschien heeft dit stuk meer effect op mij dan op andere mensen. Net zoals het hele boek. Het is een boek voor iedereen en ik zou het echt proberen, maar sommigen beleven het boek meer dan anderen. (101)

Hoofdstuk 4: Verwerkingsopdrachten

Korte verwerkingsopdracht: Zoek een liedje dat op de hoofdpersoon zou kunnen slaan

Ik heb gekozen voor het liedje van Kelly Clarkson, 'Because of You'. Via deze link kan je de songtekst bekijken.

Ik heb voor dit liedje gekozen omdat het een gevoelig liedje is. Het liedje gaat over dat iemand iets heeft meegemaakt en daardoor is veranderd. Ik vind dat dit liedje slaat op Michel en Sarah. Door de gebeurtenis van Sarah, dat ze haar kleine broertje dood vindt, is ze getraumatiseerd. Ze is angstiger geworden en heeft dingen gezien die geen enkel kind zou moeten zien. Ze is naar een concentratiekamp vervoerd, is haar ouders en haar broertje kwijtgeraakt. Deze gebeurtenissen hebben een enorme impact op iemands leven. Er is 1 specifiek stukje wat ik perfect vind voor dit verhaal. Dat is dit stukje:

I watched you die
I heard you crie
Every night in your sleep
I was so young

In het Nederlands:

Ik heb je zien sterven
Ik heb je horen huilen
Iedere nacht in je slaap
Ik was zo jong

De eerste zin slaat op het moment dat Sarah de deur opent en Michel dood aantreft. De tweede en derde zin gaan over dat Sarah per se naar haar broertje wilde en zij hoorde elkaar, symbolisch, huilen. De laatste zin gaat erover dat Michel en Sarah nog maar kinderen waren en geen enkel kind zou mee moeten maken wat zij hebben meegemaakt.

Lange verwerkingsopdracht: schrijf een deel van het dagboek van één of meer hoofdpersonen.

18'07'1942

Lief dagboek,

Ik heb vandaag een hele aardige jongen ontmoet, Léon. Hij zei dat hij ging ontsnappen uit deze wielrenbaan. Ik geloofde hem niet. Toch twijfelde ik of ik de sleutel aan hem zou geven. Had ik het nou maar gedaan! Het is hem gelukt om te ontsnappen. Ik mis Michel zo. Maar ik heb hem beloofd dat ik hem zo snel mogelijk op kom halen. Het is hier zo warm. We krijgen ook geen eten en drinken van de politie. Er zijn al heel veel mensen dood gegaan. Ik ben bang. Zelfs papa is bang. Papa doet niks! Hij is slap en hij blijft maar voor zich uit staren. Ik heb papa en mama al gevraagd waar we naartoe gingen, maar die wisten het ook niet. Ik wil hier weg. Ik moet naar Michel...

21'07'1942

Lief dagboek,

We zijn weg uit Parijs. We zaten met allemaal andere mensen in een trein. Niemand wist waar we naartoe gingen. Sommige vrouwen gooide hun baby uit het raam. Dat snapte ik niet helemaal, dat doet toch hartstikke zeer. Toen we aankwamen moesten mama en ik weg gaan van papa. Alle mannen werden van de kinderen en de vrouwen gescheiden. Iedereen gilde en schreeuwde. Niemand wilde weg. Uiteindelijk is alles goed gekomen, maar ik mis papa wel. Ik wou dat ik gewoon weer thuis zat. Weer verstoppertje speelde met Michel in de kast. Ik moet hier weg. Ik wil weer gewoon naar huis.

23'07'1942

Lief dagboek,

Gisteren moesten mama en ik uit elkaar. Alle vrouwen huilden en grepen hun kinderen vast. Dat deed mama ook. Toen viel ik en ik verloor de sleutel van de kast. Toen kwam er een politieagent aan en stapte op mijn sleutel. Daarna keek hij naar mij en deed zijn voet weg. Zo kon ik mijn sleutel pakken. Echt heel lief. In het kamp met de kinderen heb ik een vriendinnetje, Rachel. We hebben samen besloten dat we gaan ontsnappen. Gistermiddag stonden er allemaal vrouwen bij het hek en die gooide eten naar ons toe. Ik had bijna een appel, maar toen ging diezelfde politieagent op hem staan. Hij keek naar beneden en toen haalde hij zijn voet van de appel af. Vandaag zijn Rachel en ik ontsnapt. We werden gesnapt door weer die politieagent! Hij trok ons eerst terug, maar toen hielp hij ons met ontsnappen. Nu zijn we opzoek naar een huis waar we kunnen slapen.

Bronvermelding

Ik heb verschillende samenvattingen gemixt en heb daar mijn eigen woorden aan toegevoegd. Het grootste gedeelte heb ik van www.scholieren.com